Voor het eerst op de oceaan

Voor Elke en Emie was het in velerlei opzichten een bijzondere ervaring. Voor het eerst aan boord van een echte zeilboot, voor het eerst op de oceaan en voor het eerst het roer in handen.

Veel wind stond er niet tijdens hun kennismakingstocht met de NOMAS, maar dat mocht de pret niet drukken. In ieder geval kon de middag voor de twee meiden niet meer stuk toen ze - eenmaal terug in de haven - ook nog met veel water de boot schoon mochten maken. En wat ze vooral heel leuk lijkt is een nachtje aan boord blijven slapen.

Nog meer werk

Hoewel de boot glimt in de overdadig schijnende Portugese zon, waren er nog een paar klusjes die we even moesten aanpakken. Zo bleek vorig jaar dat ons driekleurenlicht defect was. Nu bevindt dat lichtje zich op minstens achttien meter hoogte. Reden voldoende dus om te wachten op de komst van onze zoon. Die hebben we vanmiddag de mast in gehesen. Natuurlijk nam hij de gelegenheid te baat om vanaf grote hoogte een paar foto's te maken. Dat leverde deze fraaie plaatjes op. En het lichtje? Dat is nog steeds defect.

Weer terug

Ruim een half jaar heeft het geduurd, maar nu zijn we weer terug op onze NOMAS. Een heerlijk gevoel, want we hebben de Portugese zee en zon gemist. Hoewel de winter hier voor lokale begrippen zwaar is geweest - veel regen en af en toe een stevige storm - ligt de boot er uitstekend bij. Natuurlijk zijn we direct na onze aankomst aan het poetsen geslagen en inmiddels glimt de NOMAS ons tegemoet.


Terwijl we druk aan de slag waren, kwam er een bijzonder schip de rivier op gevaren. Vijf enorme masten en relatief kleine zeiltjes. 's Avonds, terwijl de zon de laatste stralen over de Algarve wierp, koos de Club Med 2 weer zee, voorafgegaan door een sleepboot waarvan de brandspuiten voor een fraaie fontein zorgden.